پوشش گل

حجاب و پوشش

حجاب فرصتی برای خویشتن شناسی ، خودسازی و نیک اندیشی

لباس پوشیدن یکی از ویژگیهای انسان است و انسان را از سرما و گرما حفظ و در جهت حفظ شرم و عفت وجودی آدمی را کمک می کند و ر چهره ظاهری او قش مهمی دارد.

اما نمود لباس و پوشش در زن نماد ادیشه و گرایش اعتقادی و تعلق به فرهنگ خاصی است و کیفیت و گوناگونی پوشش آثار کترده ای در جهت  گیریها و رشد ، تعالی ، تهذیب و احطاط و سقوط فردی و اجتماعی شر دارد .

لزوم پوشش زن در برابر بیگاگان از اصول مهم و ضرورتهای برجسته دی اسلام است ه در قرآن کریم و روایات صحیح به آن تصریح شده و جزء قوای ثابت و غییر اپذیر به شمار می آید و مختص یک و عص و زما نیست و هرگز کهنه نمی شود ، حفظ پوشش در ادیان الهی بصوت یک سنت ، ثابت بوده که پس از اعصار مختلف دچار تحریف و دگرگونی شده .

دی اسلام مبتکر حجاب یسشت لکه اسلام بر آن تصریح و آنرا تأید نموده ، که حتی ملل گذشته لزوم حفظ حجاب و داشتن پوشش برای زنان بسیار سختگیرانه بوده و ظهور اسلام علت کاهش فشار ها بر انتخاب نوع پوشش بوده است چنانچه حق طلاق برای مردان بدون پرداخت مهریه ، در صورت رفتن زن به میان مردان دون پوشاندن سر ، یا ریسندگی در خیابانهای عمومی و یا در صورت در دل کردن زن با مردان دیگر یا لند کردن صدایش در خانه به گونه ای که همسایگان بشنوند در میان قوم یهود محفوظ بوده است (تاریخ ملل ج 12ص30)

در میان زرتشتیان پدران و برادران زنان شوهردار بر آنان نامحرم بودند (م آ.ج19ص385-391)

پس از شکل گیری تمدن نوین صنعتی در غر گروهی پنداشتند که اصول اخلاقی را نیز باید دچار تحول  نمود و آندا پیشرفت داد لذا اقدام به ابداع انواع مدلهای اخلاقی نوین و گاهی عکس کردن اصول انسانی مبرز کردند که هیچگونه پیوندی با روحیات و فطرت آدمی نداشت و امروز بعنوان بیماری عصر ما فریاد فرزانگان فرب و شرق را درآورده و اذعان به پاشیدگی سعادت خانواده و جامعه بشری در صورت ادامه این سیر دارند

در مسئله پوشش افزو بر ریشه فطری حیاء و عفاف ، پوشش تدبیری است دروی برای گران بهاء کردن و بالا بردن خود در مقابل مردا که فطرت زن آنرا بکار برده است و با شناخت نقطه ضعف مرد در صدد ارزش آفرینی و تثبیت ارزش برای خود است و این عکس ظریه کسانی است که خاستگاه حجاب را جریانهای ظالمانه و جاهلانه می دانند چنانچه فطرت زن نیز با آن مخالف است و طی حیات خود در تلاش برای معرفی خود بعنوان معشوقیت و مطلوبیت برای آنکه طلب عشق می کند ، بر اساس تعریفی که اسلام دارد .

از جمله مصالحی که می توا برای حجاب بر شمرد آرامش روانی ، استحکام صمیمیت خانوادگی ، پاکی نسل ، بالا بردن عزت و احترام زن ، تحکیم و افزایش کرامت ، صیانت فرد و اجتماع از مفاسد چانچه جامعه فاقد تعریفی جامع از پوشش برای زان خود از وجود این ویژگیهت تهی است .

اما برخی از ای مصالح جنبه روانی و بعضی جنبه اجتماعی و بعضی جنبه خانه و خانواده و برخی مروط به بالا ردن احرتام زن و حفظ او از ابتذال است ، همچنین زن از نظر حفظ عفاف خویش امانتدار اجتماع است و نباید نسبت به گوهر عفاف بی اعتنا بوده یا با بی باک و دون رعایت احتیاط عمل کند

اسلام برای تأمین پاکی و عفاف و زاهت روابط جنسی از یک سو و برای از بی ردن زمینه های گمراهی و آرام نگه داشتن تمایل های جنسی به وضع قوانیی همچونوجوب حجاب و حرمت نگاه پرداخته و از سوی دیگر برای پاسخ گویی و اشباع نیاز غریزه جنسی به طور صحیح ازدواج را ستوده و تشویق به آن کرده و با تجرد به شدت به مخالفت برخواسته است و با وضع این قواین خواستار مقابله با کژی ها و کاستن از تخلفات در این عرصه است

نقش غیر مستقیم زن در سازندگی تاریخ و جامعه بشری افزون بر نقش مستقیم اوست ، زنان در طول تاریخ تنها مولود و زاینده مردان و پرورش دهنده آنها بوده اند بلکه الهام بخش ، نیرومند و مکمل مردانگی آنها یز وده اند و اینکه می گویند « زن آفرینده عشق ات و عشق ، آفرینده مرد و مرد ، آفرینده تاریخ » تنها در سایه ی حفظ اخلاق جنسی و رعایت حیاء و عفاف است چرا که ابتذال اخلاق و ضای تهییج مداری جامعه مانع از بروز ارزش های سازنده تاریخ چون عزت ، شرافت  و شجاعت خواهد بود و بروز و شکل گیری جاذه های معنوی در جامعه خالی از ارزش های اصیل انسانی و معنوی را محال می نماید و تنها با حفظ گوهر گران قیمت هستی (زن) از تنزل شخصیت ارزشمند انسانی دست یافتنی است .

اسان موجودی اجتماعی وآزاد آفریده شده است و این اجتماعی بودنش او را مقید می کند زیرا لازمه اجتماعی ودن ، قانون مند بودن و در چهار چو قرار گرفتن است ، بنابراین نمی توان در هر شرایطی و به هر صورتی هر چه اراده کند انجام دهد ولی رعایت آنها برای ادامه حیات فردی و اجتماعی بشر ضروری است برای نمونه قوانین بهداشتی و یا قوانین مربوط راهنمائی و رانندگی انسان را محدود می کند ولی هرگز نمی توان آنها را مغایر با آزادی دانست . داشتن پوشش نیز ماند دیگر قوانین ضروری است و اگر چه همانند دیگر قوانین محدودیت هایی را به همراه دارد ولی مغایر آزادی نیست بلکه جامعه بشری را از مُد و مُد سالاری و انحرافات جنسی رهایی داده به آزادی فکری و روانی او کمک می کند و در مقابل بی حجابی اگر چه به ظاهر فرار از محدودیت پوشش است ولی مصداق آزادی نیست و بردگی فرهنگی و سلطه پذیری و استثمار است .

پوششی که حجاب ، وقارو متانت زن را به نمایش می گذارد و فزونی کرامت و احترام او را در پی دارد جدایی از رفتارهای تهییج آفرین است ، براستی آیا راه رفتن با متانت و وقار و وجوب لباس پوشیدن به گونه ای که باعث تحریک نشود و سخن بدون طنازی و عشوه گری و رعایت حریم عفاف با شرافت و حیثیت ، کرامت و آزادی انسانی زن سازگارتر است یا راه رفتن ، لباس پوشیدن ، سخن گفتن و اداء و اطوار و ژست هایی که عملاً دیگران را بسوی خود دعوت کردن ؟

پروردگار جهانیان هماهنگ با فطرت انسانی زن و برای تأمین مصالح فردی و اجتماعی ، زنان را به حجاب فراخوانده ، بر همین اساس آموزه هایی را با د ظر گرفتن خواستگاه فطری بشر در قرآن کریم در آیات متعددی تیین فرموده است و لزوم رعایت حریم و عدم تخطی از آنرا متذکر شده و با یاد آوری مصالح و ماسد به تشریح پیرامون آن پرداخته و امر به وجوب حجاب و پوشش  و حفظ عفاف و جلوگیری از ملعبه گرایی سبت به زن کرده است ، ر همین اساس از  تذکر جزئیات یز چشم پوشی نکرده و حی یش از لزوم حفظ پوشش به نحوه راه رفتن ، زیت ها و رفتار و گفتار ی که به دور از ه ابتذال کشیدن زن باشد و در این بین تخالط و رودر رویی با افرادی را با حفظ اصل حیاء و عفت منع کرده و توجه به اصول اخلاقی و معاشرت ها را حفظ حریم سعادت فردی و اجتماعی معرفی می کند .

دی مبین اسلام با الهام از چشمه جوشان احکام زلال و در ظر گرفتن مصالح و مفاسد لزوم پایداری ارزش های فردی و اجتماعی و بقاء نوع انسانی را گرو پوشش و حفظ کرامت برای زن می داند ، مراعات اخلاق را در جامعه خواستار اس و اخلاق جنسی را در چهار چوب خانواده رای حفظ کرامت انسانی مختص می داند ، همچنی اشاره به لزوم حفظ وقار و متات در گفتار و رفتار و حفظ حریم می کند و آنرا نشانه عفت و پاکی و دور کنده فاسدان و سبک ران می خواد

چهره ظاهری هر شخصی دارای پیام است هر چند نا خواسته باشد .

قرآن کریم  از زن مسلمان می خواهد به گونه ای در میان جامعه و مردم رفت و آمد کند که نشانه های عفاف ، وقار ، سنگینی و پاکی از آن هویدا باشد تا از تعرض در امان بماند و مزاحمت را درخور زنان جلف و بی موالات می داند که با پوشش نامطلوب ، آرایش و خودنمایی در جامعه ظاهر شده اند و سفارش می کند ه کاملتر بودن در پوشش و محدودتر کردن در نگاه .